Standartlar : TS 1900-2: 2006 / T1: 2007, ASTM D 4647
Su içinde kendiliğinden dağılma eğilimi gösteren bazı zeminler, erozyon ve borulanma açısından “ şüpheli zeminler ” olarak değerlendirilir. Bu zeminler, zemin mekaniği biliminde “ dispersif kil veya dispersif zemin ” olarak bilinirler. Yapısal olarak stabil olmayan bu zeminler kolayca dağılabilir ve yüksek derecede erozyona uğrayabilir. Dispersif kil zeminlerin su yapıları, dolgu barajlar ve yol dolguları yapımında kullanımı söz konusu ise, iyi tanımlanmalı ve uygun teknikler ile yapım gerçekleştirilmelidir. Aksi durumda, sonu göçmelere kadar giden ciddi mühendislik problemleri ile karşı karşıya kalınmaktadır. Kilin dispersibilite özelliğinden kaynaklanan erozyon; kilin minerolojisi, kimyasal yapısı ile zemin boşluklarındaki ve erozyona neden olan suyun içindeki çözünmüş tuz muhtevasının niteliğine ve miktarına bağlıdır.Bu test tekniği, toprak örneklerinin basit sınıflandırılmasını ve toprak örneğinin kalitesinin belirlenmesini sağlar.İğne deliği test cihazı, su akımıyla zeminin aşınma eğiliminin belirlenmesinin tayininde kullanılır.